آشنایی با اعضای کانون ادبی ادبستان کتابخانه عمومی شمس لنگرودی

علیرضا یوسفی گسکری

علیرضا یوسفی گسکری در سال 1342 شمسی در گسکرمحله رودسـر متولّد شد . دیپلم خود را در رشتة

علوم تجربی در سال 61 از دبیرستان دکتر شریعتی رودسر دریافت کرد . وی از سال 65 به استخدام بانک ملّی

درآمد و پس از سی سال خدمت صادقانه در اردیبهشت 95 به افتخار بازنشستگی نایل شد .

سرودن شعر را از پانزده سالگی یعنی از سال 57 شـروع نموده است و بیشتر در قالب های سپید و غزل به زبان فارسـی و گویش گیلکی شعر می سراید . برخی از اشعار ایشان در مطبوعات محلی درج گردیده است . او حضور مستمر در مجامع ادبی شـرق گیلان را در افزایش انگیزه و پیشرفت در امر شعر و شاعری خود ضروری و تاثیرگذار می داند .

اثری از ایشان با عنوان مشق های خودمانی ( شامل سفرنامه ، خاطرات و ... ) در سال 91 توسط انتشارات حرف نو رشت چاپ و انتشار یافته است . چند شعر فارسی و گیلکی این شاعر رودسری را زمزمه و مطالعه می کنیم :

اشعار گیلکی با ترجمة فارسی                  اشعار فارسی

 اگه دونیا همه مره کیشادن         اگر تمام دنیا را در بغل من بگذارند           ز چشمم دور گشتی و نشستی بر دلم یکسر

     تموم خوشی دونیا مر هادن           و تمام خوشی های دنیا را به من دهند                        کجا بهتر ز من داری سراغ ای یار سیمین بر

     به یک تارِ تی موی سر نخوانم     آن را به یک تار موی سر تو نمی خواهم            تمام سال باشی در دلم ، این جای خوشبختی است

     نخوانم تر می ورجه جی پرادن                      نمی خواهم تو را از من دور کنند                           به جز مهرت ندارم توی دل ای نازنین دلبر

      ***********************                                            ***************

    برار بدجور ورگردسّه زومونه                   برادر بدجوری زمانه تغییر کرده است             این دلم بی تو چنان غم به خودش می گیرد

خواخور، براره احواله نودونه   به طوری که خواهر از برادرش خبری ندارد                           به گمانم تو نباشـی دلِ من می میـرد  

    اگه دونیا بخوای ای طو بومونه                         اگر دنیـا بخواهد این گونه بماند                              تو بگو لحظة دیار بسی نزدیک است

    ده قوم و خویش دونیا مین نومونه           دیگر قوم و خویشی در دنیا نمی ماند                             که دلم سوی تو پرواز ز سر می گیرد

        **********************                                              ****************

    می دیل تی دوری جی ایمروز پورابو         دلِ من از دوری تو امروز گرفته استز داغِ عشق تو این دل خبر دارد ؟ ندارد

    بساط غوصه خوردن ده جورابو               و سفرة غصّه خوردن آماده شده استدلِ پُرشـور تو بر من اثر دارد ؟ ندارد

    می دیل تنها، ولی دریایه تی دیل        دلِ من تنها ، ولی دلِ تو مانند دریا ست        ببین حالِ منِ زار و پریشان از فراقت

    نودونم چی واسی طیفلی تورابو      نمی دانم چرا دلم مانند بچّه ها دیوانه شده استبدونِ عشق تو، عشقم ثمر دارد ؟ ندارد